Wat een heerlijk zachte avond was het gisteren! We aten buiten op de stoep, dronken een kopje thee en fietsten daarna op ons gemakje naar de tuin. Van dag tot dag lijkt er op de tuin soms niets te veranderen maar als je een paar dagen overslaat, zie je opeens een wereld van verschil.
De moestuin is de afgelopen dagen een beetje verwaarloosd; we zijn allebei aan een nieuwe baan begonnen en vooral ik moet, na een paar maanden vrij, weer even wennen aan het werkende leven.
Uit de moestuin kunnen we inmiddels elke dag de groenten voor ons avondeten oogsten. Ons achtertuintje, daarentegen, is een stuk minder productief. Met 16 vierkante meter op het noorden is dat ook niet echt een verrassing. Maar toch is er iets gaande in dat mini achtertuintje van ons…
Moestuiniers zijn aardige mensen, al zeg ik het zelf. We waren nog amper op de nieuwe tuin begonnen, of we kregen al bloembollen van de overbuurman…
Ondanks het vieze weer ben ik een groot deel van de dag buiten in de weer geweest met dit mooie speelgoed: een set vlijmscherpe Okatsune scharen om te testen. Feest!
Eind mei: de tuin is inmiddels echt goed op gang gekomen. Bijna elke avond eten we sla, raapsteeltjes of spinazie uit eigen tuin. De aardbeien volgen binnenkort. Tussen de groenten door bloeien de lupines uitbundig. Kortom, een heerlijke tuinmaand!
Wekenlang groeide de pluksla maar mondjesmaat, ik begon te twijfelen of het ooit iets zou worden. Maar na een regenbuitje en enkele zachte dagen, was de rij opeens verdubbeld in hoogte en breedte. Tijd om het spul voor de eerste keer te oogsten!
De boontjes staan inmiddels in de vollegrond, de eerste aardbeien verschijnen aan onze kleine plantjes, de aalbessen worden met de dag groter en de kolen groeien eindelijk als kool.
Steeds meer van onze kleine plantjes werden de laatste tijd het slachtoffer van veenmollen vraat. Ongeveer de helft van de koolplantjes bezweek al aan het geknaag van de veenmollen en ook de uien en de maisplantjes moesten het ontgelden.