De gele uien hangen al een tijdje in de vorm van een uienvlecht in het houthok. Lekker droog en vlakbij de keuken zodat we steeds een ui kunnen pakken als we er een nodig hebben. De rode uien lagen al een tijdje thuis maar waren nog steeds niet tot een vlecht verwerkt. Mooi weekend klusje!
De uienvlecht heeft de regen van afgelopen tijd goed doorstaan. Terwijl de regendruppels van het afdakje druppelden, hing de vlecht droog in het houthok. Een paar uien vingen een paar druppels op en juist die uien hebben we uit de vlecht gehaald om tot flammkuchen te verwerken.
Hoewel de avonden al duidelijk korter worden, blijft het lekker warm buiten. De groenten in de tuin groeien dus nog lekker door. Een update vanuit de moestuin.
De uien liggen al een tijdje te drogen. Het loof is bruin en droog genoeg om gevlochten te worden. Het liefst vroeg in de ochtend want door de dauw is het loof dan net een klein beetje vochtig. Dat voorkomt dat het loof afbreekt tijdens het vlechten.
Inmiddels is meer dan de helft van het uienloof geel of bruin geworden, volgens opa tijd om de uien te oogsten. Stuk voor stuk trokken we de uien uit de grond zodat ze de komende tijd lekker kunnen drogen.
Het loof van de uien begint uit zichzelf om te vallen. Strijken heet het fenomeen. Ik belde opa om te vragen wat dit betekent en of de uien al klaar zijn om geoogst te worden.
Op een zonnige dag in april heb ik samen met opa zijn uien geplant. Wat opa betreft was dat al aan de late kant. Hij is een tikkeltje competitief ingesteld en wil graag als eerste mooie grote uien oogsten…
