De tuinbonen zijn klaar om massaal geoogst te worden! Van de 36 planten die we een paar maanden geleden hoopvol in de koude grond zetten, kunnen we nu de vruchten (nou ja, peulen) plukken. De eerste 10 planten plukten we vandaag leeg en daarmee was de eerste emmer gevuld.

Het oogsten van de tuinbonen is niet zoveel werk. De planten kunnen na de oogst de composthoop op dus voorzichtig hoef je niet te zijn. In een rap tempo de peulen van de plant af knippen of trekken en de oogst kan mee naar huis. We hebben nog even gefascineerd naar de bolletjes aan de wortels van de planten staan kijken. In die bolletjes zitten blijkbaar bacteriën die in samenwerking met de bonenplant stikstof binden. Een soort fabriekjes die plantenvoeding maken dus.

Eenmaal thuis begon het werk pas. Doppen, doppen en nog eens doppen. Voor de emmer leeg is, ben je snel een uurtje verder. Maar net als onkruid wieden en een spiraalquiche maken, kan zo’n klusje best lekker zijn in het weekend. Als je maar geen haast hebt…

Uit de peulen kwamen mooie dikke tuinbonen. Alleen nog maar “gewone” witte tuinbonen, de rode tuinbonen oogsten we iets later. De rode tuinboonplanten zijn ook iets later geplant dus krijgen nog even de tijd om te groeien.

De tuinbonen hebben we  vervolgens gewassen en 2 minuten geblancheerd. Daarna gauw afgekoeld onder de kraan en laten uitlekken in het vergiet. Tuinbonen kunnen ook rauw (dus zonder te blancheren) de vriezer in maar dan zijn ze minder lang houdbaar.

Een klein deel van de tuinbonen hebben we tussendoor opgesnoept maar het grootste deel ging toch de vriezer in. Een grote, plastic vriezerbak met een inhoud van 2 liter vulden we met tuinbonen. Daar kunnen we de komende tijd elke keer een beetje uit halen als we zin hebben in tuinbonen. Hoewel, de komende weken eten we ze waarschijnlijk nog vers. De voorraad uit de vriezer komt daarna wel!