De bieten zijn klaar om geoogst te worden en niet in bescheiden hoeveelheden. Van het formaat van squashballetjes, zijn ze in een week opeens uitgegroeid tot kroten ter grootte van flinke tennisballen. Sommige bieten zijn eigenlijk al een beetje te groot geworden…

Hoe anders was dat een paar maanden geleden. Samen met opa ging ik 11 weken geleden bieten zaaien. Om de vier a vijf centimeter een zaadje in de grond leggen en lekker stevig aandrukken, waren opa’s instructies. De bietenzaadjes ontkiemen namelijk beter als ze lekker stevig worden ingestopt onder een laagje grond. Een paar dagen nadat we op opa’s tuin bieten hebben gezaaid, zaaide ik ook op onze eigen tuin de bietjes. Het was een prachtig zonnige lentedag, een goed begin voor onze bietjes.

Geleidelijk kwamen de bietjes op en ze groeiden langzaam uit tot saladeblaadjes zoals die in de supermarkt in salademixen zitten. Zeven weken geleden stonden de bietjes er zo bij. Mooie frisgroene blaadjes met daarin paarsrode adertjes. Nog lang geen bietjes…

Nog een paar weken later en het begon er op te lijken. De bietjes staan knus tussen de worteltjes en de aardappels. De bladeren groeiden gestaag door en vooral hun rode stengels werden dikker. Ook begon er langzamerhand een knol te vormen, al verstopte die knol zich nog wel grotendeels onder de grond.

Twee weken geleden waren de eerste bietjes klaar om geoogst te worden. Bescheiden bietjes maar dat is prima. Drie van zulke bietjes zijn voldoende als we met z’n tweetjes een zomerse salade willen maken. Wat ook scheelt, is dat de verse kleine bietjes minder lang gekookt hoeven te worden dan de grote knollen die nu klaar zijn om geoogst te worden. En nu… gauw op zoek naar andere manieren om de bieten te verwerken!