De Doré en Sarpo Mira aardappels staan al een tijdje thuis in de voorraadkast. De Roseval aardappeltjes en de Ratte d’Ardeche piepers zaten echter nog in de grond. Tijd om de laatste aardappeltjes te oogsten!

De haast paarsrode Roseval aardappeltjes haalden we als eerst uit de grond. Met een spitvork als hulpmiddel werden de planten stuk voor stuk geoogst. En wat een verrassing kwam er steeds weer boven de grond! De knollen zijn mooi groot geworden en hoewel de veenmollen wel een hapje hebben meegegeten, valt de hoeveelheid vraat nog mee.

Ook de Rattes zijn goed gelukt. Ik had gedacht dat de aardappeltjes erg klein zouden blijven maar dat viel uiteindelijk mee. Slank zijn ze wel, een beetje langwerpig. Een klein deel van de aardappeltjes heeft deels bovengronds gelegen en is helaas groen geworden. Dat  groene stuk is niet meer eetbaar maar de rest van de aardappel eten we gewoon lekker op.

Nadat de aardappels een tijdje hadden liggen drogen in de zon, hebben we ze stuk voor stuk in grote zakken ingepakt. Een zak vol Roseval ging achterop de fiets, de Rattes gingen voor in het fietskrat. Een logistieke uitdaging was het zeker om de piepers veilig thuis te krijgen.

Een deel van de Roseval krieltjes ligt nog in de moestuin. Onder de grond om te voorkomen dat ze groen worden. Zodra we weer een tuinavondje hebben én voldoende ruimte op de fiets gaat ook de laatste lading aardappeltjes mee naar huis. Maar eerst genieten van een maaltje aardappeltjes van eigen kweek; aardappelsalade met haricots verts uit de moestuin en eitjes van de kippen uit de achtertuin. Avond aan avond de overvloed van de zomer op ons bordje… Genieten!