De aalbessen struiken hangen ineens vol met rode en witte besjes, tijd om ze te oogsten! Een paar weken kijk ik al nieuwsgierig naar hoe de besjes langzaam verkleuren. Eerst waren er een paar enthousiastelingen die al rood werden en geleidelijk volgde de rest. En nu hangt heel de struik vol met mooie, rode besjes.
Het verbaasde me wel een beetje hoe groot de oogst dit jaar is. De planten hebben namelijk een zware winter achter de rug. Afgelopen herfst hebben we de planten uit onze vorige tuin opgegraven en een paar weken hebben ze in vuilniszakken in onze achtertuin gestaan. Pas toen we onze nieuwe tuin officieel in gebruik mochten nemen, kregen de struiken een nieuw plekje.
En dat plekje bevalt ze blijkbaar wel. Lekker zonnig en dicht bij het water. De struiken kregen allebei een flinke portie oude stalmest en dat heeft ze goed gedaan. Snoeien heb ik maar achterwege gelaten dit jaar, eerst maar even bijkomen van het verplaatsen.
Dat snoeien van de bessen vind ik sowieso een uitdaging. Elke keer weer duik ik de boeken in en speur ik het internet af hoe dat snoeien ook alweer moet. Maar dit jaar zal het er toch echt weer eens van moeten komen, onze trosjes bessen zijn namelijk niet zo groot als ze ooit zijn geweest.
Maar eerst oogsten, smullen, invriezen en sap en jam maken. Want hoewel de trosjes niet erg groot zijn, hoeven we over de hoeveelheid zeker niet te klagen!
