Er kan niet elke dag getuinierd worden, het huis moet af en toe ook een beetje worden opgeruimd en gepoetst. Bovendien regende het hier vanochtend en dan verdwijnt de zin in tuinieren bij mij als sneeuw voor de zon. Kortom, vandaag geen tuindag maar een huisdag voor ons. We ruimden samen het “washok” op, een aanbouwtje achter het huis waarin de wasmachine, de droger, een hele hoop rommel en wat klusspullen staan. Zo’n beetje het hele hok werd leeggehaald en schoongemaakt maar wel pas na een stevig ontbijt met zelfgebakken brood en eitjes uit de achtertuin.

Ik zie er altijd een beetje tegenop, dat brood bakken. Het duurt een eeuwigheid en als je er ’s ochtends op tijd aan begint, kan je alsnog pas rond 11 uur ontbijten. Gelukkig kan het grootste deel ’s avonds al worden voorbereid en dat is precies wat Sander deed. Gisteravond vulde hij de mixerkom met 500 gram bloem, 10 gram zout en 300 ml lauw water met daarin 5 gram gist. De deeghaak van de mixer deed vervolgens haar werk; 10 minuten flink kneden om een soepel deegje te maken.

Het deeg kreeg een uur de tijd om in een vochtige theedoek te rijzen. Vervolgens werd het nogmaals gekneed en na een tweede rijs-ronde van anderhalf uur zette Sander de kom met daarin het deeg in de koelkast. Zodat het ’s nachts niet letterlijk de pan uit zou rijzen. Vanochtend werd het brood pas gebakken; in een gloeiend hete gietijzeren pan die tegelijkertijd met de oven was voorverwarmd tot 250 graden.

Of dat bakken in een pan echt een verschil maakt, weet ik niet. Leuk staat het zeker, zo’n mooi rond knapperig brood in een kersenrode gietijzeren pan. De korst wordt heerlijk knapperig, mogelijk doordat de hete pan het deeg heel snel dichtschroeit. Vlak voor het deeg de pan in ging, mikte Sander nog gauw een klontje roomboter in de pan om te voorkomen dat het deeg aan de bodem zou blijven plakken. De geur van smeltende roomboter en even later van vers brood… zo lekker!

Na 40 minuten bakken (20 minuten met deksel op 250 graden, 20 minuten zonder deksel bij 200 graden) was het brood klaar. Knapperig, luchtig en met die typische versgebakken brood geur die alle hoekjes van het huis opzoekt. En dan ook nog allebei een eitje van eigen kippen erbij. Een goed begin van de zaterdagochtend!