De courgetteplanten houden maar niet op; elke paar dagen kunnen we nieuwe courgettes oogsten. Tijd om er weer een paar tot een lekker hapje te verwerken. Dit keer courgette plaattaart!

Terwijl de plakjes bladerdeeg lagen te ontdooien, sneed ik de courgettes in dunne plakjes. Al die plakjes werden in een grote pan met een klein scheutje olijfolie aangebakken totdat ze een beetje bruin werden. Iets minder precisiewerk dan bij de courgette spiraalquiche maar toch een lekker meditatief taakje. Bakken, omdraaien, andere kant bakken…

Terwijl de kleurige courgetteplakjes op een groot bord lagen te dampen, werd de oven voorverwarmd op 200 graden. Daarna de plakjes bladerdeeg aan elkaar plakken op een bakplaat bekleed met bakpapier. Zoals je ziet, neem ik dat werkje niet bijzonder serieus. Je leest wel eens over het bladerdeeg uitrollen zodat het een mooi geheel wordt zonder naden. Ik maak me niet zo druk om die naden. Als de plakjes maar enigszins aan elkaar plakken, vind ik het wel prima. De plakjes courgette gaan het geheel toch bedekken. Wel neem ik de moeite om met een vork gauw wat gaatjes in het bladerdeeg te prikken.

Tenslotte het leukste werkje: de plakjes courgette, om en om geel en groen, dakpansgewijs over het bladerdeeg verdelen. Een prachtig patroontje wordt het, haast zonde om straks op te eten. Het overgebleven randje bladerdeeg smeerde ik in met het losgeklopte eitje zodat het randje een mooi glanslaagje krijgt. Nog een beetje peper, grof zeezout, tijmblaadjes, een paar takjes rozemarijn en het geheel kon de oven in.

Na een kwartier tot 20 minuten in de oven (ik hou dat soort dingen nooit heel precies bij…) was de plaattaart klaar. Dampend kwam ‘ie uit de oven en de keuken vulde zich met de geur van gebakken bladerdeeg en kruiden. Gauw nog een beetje geitenkaas over de taart kruimelen en aan tafel! Smikkelend bedenken wat de met de rest van de courgettes gaan doen…