Into every garden a little rain must fall

Na weken van droogte houdt hier hier nu maar niet op met regenen. Ik hoor de moestuin en de natuur in het algemeen opgelucht ademhalen: eindelijk weer wat te drinken na weken op rantsoen. Want wat hier viel, dat waren geen laffe lenteregentjes.

Flinke buien met indrukwekkend onweer en zelfs hagel kregen we te verwerken. Niet alle planten waren daar even blij mee: de prachtige lupines zijn verwaaid, alle jonge spinazieblaadjes zijn geperforeerd en de helft van onze appeltjes is door nodeloos agressieve hagelstenen uit de boompjes geslagen.

Een beetje verdrietig maakt het me wel, die zielige kleine appeltjes die in de drijfnatte grond liggen. Wat een potentie die in een nacht storm verloren gaat. Into every garden, a little rain must fall, vertel ik mezelf. Het kan niet altijd feest zijn, ook tegenslagen horen erbij.

Moestuintip: nu zaadonkruid bestrijden.

Voor het zaadonkruid gaat het feest nu beginnen. De grond is doorweekt en dat is een tijd geleden. Voeg daar een overvloed aan licht en zachte temperaturen aan toe en je hebt het perfecte recept om onkruidzaden te laten ontkiemen.

Ik ging de afgelopen dagen tijdens droge intervallen even spieken in de moestuin en zag duizenden kleine mini-onkruidjes opkomen. Als beginnend tuinier is deze hoeveelheid onkruidplantjes misschien overweldigend en ergens is dat wel terecht: indien je het onkruid nu niet aanpakt, wordt het vast en zeker een jungle in de moestuin. Want ja, al die duizenden plantjes groeien maar al te graag uit tot grote onkruidplanten.

Als je daarentegen nu doortastend ingrijpt, is al dat opkomende zaadonkruid niet zo’n probleem. In dit vroege stadium, het zogenaamde witte dradenstadium, is het onkruid namelijk erg kwetsbaar. Als je de jonge plantjes nu om de paar dagen genadeloos omschoffelt, heb je het zo weer onder controle. Als cursist van de moestuincursus leer je in de les Onkruid wieden nog meer methodes om zo snel en makkelijk mogelijk van je onkruid af te komen!

Rusteloze regendagen

De voortdurende regen maakt me een beetje rusteloos. Eigenlijk wil ik gaan tuinieren maar ik weet dat er geen lol aan is in de regen en dat de grond er ook niet beter van wordt als ik nu uitgebreid in de bodem ga wroeten.

Tijdens de droge intervallen gaan we met z’n viertjes alleen snel schoffelen en oogsten. Het fietskrat wordt gevuld met een hoeveelheid sla waar een weeshuis op kan leven, een berg spinazie en een maaltje peultjes. Ondertussen proeven we alvast van de eerste aalbessen. Ze zijn nog niet klaar om geplukt te worden want nog geen enkel trosje is helemaal rijp. Gelukkig zitten er genoeg individuele rode besjes tussen om alvast voor te proeven. Heerlijk!

Luilak

Afgelopen weekend werd hier in Noord-Holland luilak gevierd. Oorspronkelijk bestond het feest uit ’s ochtends vroeg veel lawaai maken op de zaterdag voor Pinksteren. Nu wordt het hier in Haarlem gevierd met een nachtelijke bloemenmarkt. Een bloemenmarkt bij ons in de straat, welteverstaan, die aan het einde van de middag begint en de hele nacht doorgaat.

Vanaf de eerste etage staren we dromerig naar buiten. De straat loopt vol maar ook de koude wind trekt aan. Wij zitten warm binnen en kijken vanuit de vensterbank naar de zee van bloemen. Al die bloemen, zou dat niet iets zijn om aan onze tuin toe te voegen? Een prachtige mix van groenten, bloemen, kruiden en fruitbomen…

Het zet me aan het denken. In de vlog van deze week deel ik wat we deze week in de moestuin deden en welke nieuwe plannetjes er in mijn hoofd opborrelen. Kijk je weer mee?