De peultjes lopen tegen hun einde maar de andere bonen nemen het gauw over. De verschillende soorten bonen die we een paar weken geleden zaaiden, staan inmiddels in bloei. En ook de eerste minuscule haricots verts verschijnen aan de planten…

Nog maar een paar weken geleden zaaiden we de bonen voor in bakjes in de woonkamer. Bonen moeten de mei-zon niet zien, aldus opa, al zijn peultjes en tuinbonen daar een uitzondering op. Deze laatste twee soorten bonen kunnen goed tegen de kou en kunnen dus wel eerder gezaaid (en dus geoogst) worden. De andere soorten bonen houden van warmte en werden dus vrij laat voorgezaaid. Dit jaar zaaiden we pronkbonen, haricots verts, kidneybonen, cannellinibonen en tenslotte bruine bonen.

Behalve de haricots verts, waarvan we hopelijk binnenkort de eerste peulen zullen oogsten, hebben we dus vooral droogbonen gezaaid; bonen waarvan je de peul niet opeet maar de inhoud van de peul.

Eigenlijk is het amper de moeite waard om zulke droogbonen te kweken want ze kosten in de winkel haast niks en kosten wél veel tijd om zelf te kweken, te oogsten, te bewaren en te verwerken. Maar voor het geld hoef je het moestuinieren sowieso niet te doen en je moet ook af en toe iets voor de gein kweken. Kortom, de droogbonen hebben we een beetje… voor spek & bonen.

Maar voordat de droogbonen klaar zijn, kunnen we eerst de tuinbonen oogsten. De peulen en de bonen zelf zijn mooi dik geworden en het wordt tijd om ook van de tuinbonen een wintervoorraadje aan te leggen. Kortom, een vol tuin- en keuken weekend voor de boeg!