De courgettes en pompoenen groeien bijna hun potjes uit, ook al zijn de planten recent nog in grotere potten gezet. Het zijn nou eenmaal planten die snel groeien. Dat moet ook wel, als je ziet wat voor prachtige, grote vruchten ze gaan produceren!

De planten kunnen het best na ijsheiligen in de vollegrond worden gezet. De term ijsheiligen staat voor de laatste dagen in het (voor)jaar waarop nog nachtvorst op kan treden, meestal wordt 15 mei als grens aangehouden. Stiekem ben ik eigenwijs geweest en heb ik een van de courgetteplanten al eerder op de tuin gezet. Ik heb het geweten. Het arme ding is geel verkleurd van de vorstschade en is op sterven na dood. Het zal me benieuwen of het plantje het gaat redden. Gelukkig hebben we genoeg courgette en pompoenplanten om te  compenseren voor dit stervende plantje. Ondertussen heb ik m’n lesje weer eens geleerd. Geduld is een schone zaak, ook op de moestuin.

Een ander lesje dat we hebben geleerd is: hoe simpel verpotten lijkt, houd je koppie erbij! Sander heeft een tijdje geleden alle courgettes en pompoenen in grotere potten gezet en is daarbij vergeten op te schrijven welke planten de courgettes zijn en welke de pompoenen. In dit vroege stadium lijken de planten zoveel op elkaar dat we nu geen idee meer hebben welke planten nou pompoenen en welke courgettes zijn. Gelukkig maakt het niet heel veel uit, beide planten moeten toch op het hetzelfde landje komen te staan. Maar toch, volgend jaar beter opletten bij het  verpotten!