Welke boef heeft een hapje van de radijsjes meegegeten?! Ik noem het maar biologisch… Gelukkig zijn er zat radijsjes die niet zijn voorgeproefd door woelmuisjes, veenmollen of misschien toch kleine tuinkaboutertjes.
De eerste piepers komen op! Wat een feest! Opeens groeit er van alles op de tuin, inclusief een hele hoop (zaad)onkruid dat ontkiemt door alle regen van afgelopen tijd. Tijd om flink onkruid te wieden!
Vanavond eten we onze eigen spinazie! Vlak voor het eten gauw nog even naar de tuin om te oogsten, verser is onmogelijk! Nu al zin in!
Je kunt de sla bijna zien groeien! Deze prachtkrop wordt de basis van de volgende salade! Oei oei wat een heerlijke tijd is dit toch! Eindelijk gaat het tuinieren hand in hand met koken en eten. Elke keer een culinaire beloning voor al het harde werken!
De aalbessen zijn ondanks de storm braaf blijven hangen, sterke dingetjes zijn het! Nog een paar weken geduld…
De tuinbonen en de peultjes staan lekker te genieten van het avondzonnetje. De bladrandkevers trouwens ook, die blijven lekker mee eten, te zien aan de halfronde hapjes uit de randen van de bladeren. Zolang de planten sneller groeien dan de kevers kunnen eten, lig ik er niet wakker van.
De peultjes hebben houvast gevonden! Zo leuk om naar te kijken, die zoekende grijpertjes… En nu omhóóg jongens!
De aardbeien gaan goed. Kijk deze nou! Een paar kleine blaadjes maar wél bijna rondom bloemetjes. Kan niet wachten op de zomerkoninkjes!
Als alle bloemetjes aardbeien worden, kan ik een winkeltje gaan beginnen. Héél véél aardbeien te koop! Net als bij de aardappels, proberen we dit jaar vier verschillende rassen: Florence, Korona, Christine en Ostara. Korona gaat tot nu toe het beste, ben heel benieuwd naar de smaak en de uiteindelijke opbrengst!
24 knolselderij plantjes en 12 keer bleekselderij. Zou het ooit wat worden? Ik heb er een hard hoofd in. Ze zijn precies twee maanden (maanden ja!) geleden voorgezaaid en nog steeds zijn het miezerige plantjes. Wat een trage groeiers… Misschien dat ze het in de volle grond beter naar hun zin hebben?!
Ook al zijn het aardappels, ze groeien als kool! Vorige week kwamen ze pas net met hun koppies boven de grond. Dit jaar hebben we vier soorten aardappels: Doré (15 stuks van opa gekregen), Roseval, Ratte d’Ardeche en Sarpo Mira. Zó benieuwd hoe ze gaan worden!
Het eerste bloemetje in de tuinbonen! Wat een heerlijk moment. De onderste bladeren van onze toch al enigszins verminkte planten zijn wat aan de gele kant. M’n vader, die gisteren de tuin voor het eerst kwam bekijken, dacht dat het vorstschade of een voedingstekort (fosfaat?) zou zijn. Ik hoop maar op het eerste.
De braam staat te springen om haar bloemetjes te laten zien! De doornloze struiken stonden er al toen we de tuin per 1 januari overnamen. Een flinke snoeibeurt, een hekwerk om ze te leiden en een portie mest verder, zijn ze klaar voor de zomer!
“Er is geen oorlog zo erg of er blijft wel een soldaat over” aldus opa over de enkele aardappels die vorig jaar per ongeluk in de grond zijn achtergebleven en nu her en der in zijn moestuin opkomen. Aardappelopslag noemt hij het fenomeen. Leuk om te zien hoe ver de worteltjes en de baby knolletjes al ontwikkeld zijn!
Opa vertelt over zijn worteltjes. Een paar weken na het zaaien waren zijn worteltjes nog niet opgekomen maar inmiddels komen de eerste plantjes boven de grond. ‘Ze hebben waarschijnlijk iets te droog gelegen, dan duurt het langer. Kom, we kijken even in de tuin van de buurman! Even zien of zijn wortels ook al opkomen. Ja! Hier tussen de barstjes in de klei komen ze op. Ze zijn nog lang niet sterk genoeg om door de harde, droge kleikorsten heen te breken.” Opa ziet tuinieren ook een beetje als een wedstrijdje, alle andere tuinen en tuiniers worden nauwkeurig in de gaten gehouden. Op ons zandgrondje zijn de wortels inmiddels ook opgekomen.
