Frambozen hadden we nog niet op de nieuwe tuin, het was er gewoon nog niet van gekomen. Maar zin in frambozen, dat hebben we zeker! Weinig is lekkerder dan frambozen van de struik plukken en direct opeten. Kortom, we moeten gauw nog ergens wat plantjes scoren.

Andere tuiniers vertellen me dat ze wekelijks een paar frambozenstruikjes uit hun tuinen trekken. Het spul komt blijkbaar overal in hun tuinen op, alsof het wortelonkruid is. Meerdere mede-tuiniers, waaronder mijn moeder en de moestuin-buurvrouw, willen ons graag wat jonge plantjes doneren. Wat een geluk voor ons! Dat is zo leuk van tuinieren; heel veel tuiniers willen graag hun kennis en plantjes delen en komen uit zichzelf langslopen om te vragen of je nog het een of het andere plantje kunt gebruiken.

Het is natuurlijk weer niet de ideale timing om frambozen te verplanten, net als bij de bessen. Precies hetzelfde verhaal met worteltjes die graag voor de winter willen wennen aan hun nieuwe plekje. Maar als frambozen bij anderen als onkruid worden beschouwd, zullen ze bij ons ook echt wel aanslaan.

Wel knippen we na het verplanten vrijwel alle blaadjes van de frambozenplantjes af. Met hun kleine wortelkluitjes, kunnen de plantjes misschien nog niet genoeg water opnemen. Vanuit de bladeren verdampt ondertussen heel veel water en zo kan het gebeuren dat het plantje dood gaat aan uitdroging. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden, softe tuiniers maken slappe plantjes! Hoppa, niet miepen en de schaar erin!