Ook de peultjes kunnen in maart worden voorgezaaid, die komen gelukkig een stuk sneller op dan de selderijplantjes. Net als bij de tuinbonen, krijgt elk peulenzaadje haar eigen bakje waarin ze wordt voorgezaaid.

Onder een dekentje van 1 centimeter potgrond en met hun bakjes in een laagje water, komen de eerste peultjes binnen enkele dagen een kijkje boven de grond nemen. Ze ontvouwen hun eerste blaadjes en kunnen vrij kort daarna verhuisd worden naar de tuin. Wel pas nadat ze eerst een paar dagen buiten aan de kou hebben kunnen wennen!

De peultjes moeten sowieso niet te lang binnen blijven staan, in warme ruimtes worden het al snel slungelige slapjanussen die gemakkelijk afbreken of ombuigen (net als veel andere plantjes trouwens). In een koele maar lichte ruimte, zoals een slaapkamer of een lichte schuur, groeien ze wél uit tot stevige plantjes.

Als ik opa vertel over de voorgezaaide peultjes, waarschuwt hij me alvast voor de duiven, die graag een hapje mee eten van de peultjes. ‘Als ze jonge duifjes hebben, dan kunnen ze verschrikkelijk tekeer gaan. Ze vreten alles op. Dan moet je echt iets van gaas om de erwtjes heen zetten, anders houd je niks over.’ Goed om in ons achterhoofd te houden als we de peultjes binnenkort in de tuin gaan planten.