De lange lichte dagen van juni en juli zijn heerlijk voor ons maar minder geschikt voor onze kroppen sla. Sla is namelijk gevoelig voor daglengte: rond de langste dagen van het jaar schieten de kroppen snel door.

Dat doorschieten betekent niets anders dan dat de kroppen sla gaan bloeien. In het hart van de krop ontstaat een bloemstengel en die stengel groeit in rap tempo omhoog. Hierdoor is de krop niet meer rond maar eerder langwerpig. Een soort stammetje met slablaadjes en bovenin een begin van een bloemknop.

Die bloem kunnen we natuurlijk laten groeien en bloeien zodat we straks slazaad kunnen verzamelen. Ik betwijfel echter of het de moeite is. We hebben namelijk nog een flinke voorraad sla zaadjes in de kast liggen en zo fantastisch waren deze AH moestuintjes kroppen nou ook weer niet.

De doorgeschoten sla eten we niet meer op. De smaak wordt er niet beter op en eigenlijk kunnen de doorgeschoten kroppen linea recta de composthoop op. Zonde… Gelukkig is er ook nog een andere optie, namelijk de sla aan de kippen voeren. De kippen zien een waar feestmaal in zo’n doorgeschoten krop en beginnen enthousiast aan de blaadjes te pikken zodra we de krop in het hok leggen. Ook het kleine kuikentje, dat lekker bijdehand begint te worden, eet gezellig mee.

Binnen de korste keren verslinden ze de krop en blijft er alleen een klein, hard stronkje in het hok liggen. Dat kan dan alsnog op de composthoop…