Er zijn tuinders die in deze tijd van het jaar alweer aan de slag gaan met bemesten. Ik ben er niet een van. In deze tijd van het jaar ben ik meer van het vetmesten dan van het bemesten. Bijna wekelijks bakken we iets zoets: van herfstige koekjes tot heerlijke taartjes en dan hebben we het nog niet eens over speculaas of kruidnoten gehad.

Wat dat betreft zou het niet gek zijn om juist nu te gaan bemesten: al die opgepeuzelde calorieën mogen er best af gesport worden en reken maar dat bemesten een stevige work-out vormt. Van kruiwagens volscheppen tot de mest over de tuin verspreiden. Elk jaar is het weer een dag hard werken en daarna een week rondlopen met spierpijn.

Er is een reden dat ik het bemesten uitstel tot het voorjaar. Ik bemest pas in het voorjaar om uitspoeling te voorkomen. Uitspoeling betekent dat waardevolle voedingsstoffen verloren gaan doordat ze met het regenwater mee de bodem uit spoelen. Voedingsstoffen spoelen vooral makkelijk weg als het veel regent en er tegelijkertijd geen planten zijn om de voedingsstoffen vast te houden. Lees: tijdens de wintermaanden.

In de loop van het voorjaar heb je veel minder last van uitspoeling: het regent dan aanzienlijk minder dan in november en december én de grond wordt als het goed is snel gevuld met allerlei groenten die de voedingsstoffen opnemen en vasthouden. Kortom, ik geloof in bemesten op het moment dat de mest daadwerkelijk nodig is.

Verteerde mest?

Tuinders die nu bemesten, doen dat vaak met de achterliggende gedachte dat de mest dan alvast lekker kan verteren. Zo liggen de voedingsstoffen in het voorjaar voor het grijpen en kunnen je planten er vanaf het eerste moment van profiteren. Klinkt ook aannemelijk maar als je goed verteerde stalmest gebruikt, zullen je planten echt niet minder hard groeien.

Samenvattend richten we ons in deze tijd van het jaar op koken, bakken en samen genieten. Sporten en afzien komt later wel weer. Worteltaart maakten we deze week. Helaas niet met wortels van eigen kweek, die zijn namelijk al op, maar met wortels die ik van mijn oom kreeg. Wortelveredelaar is hij en regelmatig neemt hij een paar zakken wortels mee van zijn werk. Dat noem ik nog eens secundaire arbeidsvoorwaarden!

We maakten een iets aangepaste variant van mijn lievelingsworteltaart, gebaseerd op een Zweeds recept uit de tijd dat ik in Stockholm studeerde. Ingrediënten van Nederlandse bodem met een vleugje Zweedse nostalgie, heerlijk! Het recept vind je hieronder.

Recept: Zweedse worteltaart met ingrediënten van Nederlandse bodem

Mix in een grote kom 2,5 dl koolzaadolie, 3,5 dl poedersuiker en 3 eieren goed door elkaar. Doe 4 dl speltbloem in een andere kom en meng hier 1 tl bakpoeder, 1 tl bicarbonaat, 1 tl zout en 1 tl kaneel doorheen. Voeg dit geheel van droge ingrediënten toe aan het mengsel van olie, eieren en poedersuiker en mix het op hoge snelheid tot een glad beslag. Voeg tenslotte 4 dl fijn geraspte winterwortel en een handje grofgehakte noten toe (wij gebruikten dit keer pecannoten maar walnoten of hazelnoten doen het ook goed) en roer alles nogmaals goed door elkaar.

Giet het beslag in een ingevette taart- of cakevorm en bak het geheel in ca. 40 minuten gaar in een voorverwarmde oven van 180 graden Celsius.

Maak in de tussentijd de topping voor over de taart door 200 gram roomboter (op kamertemperatuur) te mixen met 3 dl poedersuiker, een zakje vanillesuiker en het sap en de fijngeraspte schil van een biologische citroen. Klop hier tenslotte 200 gram Philadelphia naturel doorheen.

Laat de taart afkoelen en verdeel de topping pas over de taart als ‘ie helemaal is afgekoeld. Smullen maar!

Wekelijkse vlog

In onderstaande vlog bakten we eerst brood voor het ontbijt en gingen daarna verder met het bakken van onze lievelingsworteltaart. Kijk je mee?