Na maanden van geven, is de tijd van dankbaar nemen aangebroken. Maandenlang bracht ik van alles naar de moestuin: mest, plantjes, zaden en vooral een hoop tijd, liefde en moeite. Vroege ochtenden en late avonden bracht ik door in onze geliefde moestuin en elke dag werd de tuin mooier, groener en voller.

Tijden van overvloed
Nu is het tijdstip aangebroken dat de tuin begint met geven. En als ze geeft, dan is ze genereus. Een royale oogst van peultjes kunnen we om de dag gaan plukken. De groeiende pluksla is nauwelijks bij te houden en ontelbaar bessen krijgen opeens een dieprode kleur. Tijd om te genieten van de overvloed!

Een deel van de planten in onze moestuin kent een overweldigend maar kort seizoen. Denk aan de peultjes, de tuinbonen, de aalbessen en straks de maïs. Slechts een paar weken kunnen we van deze groenten genieten, daarna is het weer wachten op volgend jaar.

Korte maar overweldigende oogstperiodes
Die korte maar ontzagwekkende oogstperiodes van de seizoensgroenten maken me elke keer weer dankbaar voor de seizoenen. Ik geniet intens van de eerste keer peultjes eten. De eerste aalbessen die we direct vanaf de struik in onze mond stoppen alwaar ze als friszure bommetjes onze tong kietelen. De eerste tuinbonen die we doppen, koken en dankbaar opsmikkelen.

Om elk jaar die hernieuwde waardering te voelen voor de seizoensgroenten, dat is voor mij moestuingeluk. Want alles wat altijd maar beschikbaar is, dat wordt gewoon, haast vanzelfsprekend.

Seizoensgroenten altijd te koop
Ik zie de seizoensgroenten het hele jaar door in de supermarkt liggen en blijf me daarover verbazen. Het hele jaar rond verse maïskolven, peultjes en (groene) asperges, desnoods ingevlogen uit Peru of Kenia. Alleen de prijzen suggereren dat de groenten hier niet in het seizoen zijn en dus van ver moet komen.

Het moet gezegd worden: ik ben ontzettend blij dat er supermarkten zijn waar van alles te koop is, dat er tuinders met kassen zijn die het oogstseizoen verlengen en dat er boeren zijn die hun aardappels het hele jaar koelen zodat wij ook nu aardappels kunnen eten, net voor onze eigen oogst klaar is.

Maar mijn geliefde seizoensgroenten, die zal ik nooit in de supermarkt kopen. Want juist de korte periodes van overvloed, al die eerste keren oogsten en plukken na maandenlang geduld, die maken me zo dankbaar en gelukkig.

Herken je dat? Wat is jouw moestuingeluk? Zou je dat met me willen delen?

In de vlog van deze week deel ik met jou hoe onze nieuwe, toekomstige moestuin erbij ligt, wat ik heb geoogst en hoe we de oogst hebben verwerkt tot de meest heerlijke gerechten. Kijk je weer mee?