Dauwdruppeltjes versieren de groenten elke ochtend en de moestuin komt langzaam tot rust nu de zomer op haar einde loopt. Een kleine foto update uit onze moestuin van afgelopen week, vóórdat er 50 mm regen uit de hemel kwam vallen afgelopen woensdag.

De pompoenplanten zagen er nog redelijk vitaal uit voordat we de vruchten gingen oogsten. Inmiddels is dat wel anders: tijdens het oogsten stampen we op weinig subtiele wijze door de planten heen. De bladeren en stengels moesten het ontgelden en zijn grotendeels afgestorven. Het pompoenenlandje ligt er inmiddels verlaten bij. Ik wil graag winterrogge gaan zaaien als groenbemester maar in veel webshops is dit uitverkocht. Binnenkort toch nog maar even wat beter zoeken, anders wordt het gras of wintertarwe als groenbemester.

De geoogste pompoenen en ook de komkommers liggen inmiddels in ons kleine achtertuintje. De afgelopen week hebben we talloze komkommers uitgedeeld. Misschien gaan we er dit weekend een paar inmaken maar bijna altijd is uitdelen leuker dan het overschot aan oogst voor onszelf houden. Het merendeel van de pompoenen bewaren we daarentegen wel voor onszelf. Ze zijn zo lang houdbaar én lekker dat de oogst elk jaar makkelijk op gaat, zonder dat er pompoenen bederven.

De meeste pompoenen liggen in een hoekje van het houthok, opgestapeld in een krat. Een ander deel is al in de pan of in de oven beland. De houtvoorraad zullen we binnenkort ook wel gaan aanbreken, als de temperaturen dalen en we ’s ochtends als eerste de houtkachel opstoken. Als het moestuinseizoen definitief is afgelopen, wordt het tijd om alweer aan de houtvoorraad van volgend jaar te gaan werken. Met een kettingzaag, houtklover en een thermoskan warme chocolademelk op pad om een paar bomen te vellen bij familie, vrienden of bij onze volkstuinvereniging.

Maar zo ver is het nog niet. Er hangen nog kilo’s bramen aan onze struiken en er zijn nog genoeg lege jampotjes om gevuld te worden. Onze bramenstruiken doen het enorm goed en de oogst is elk jaar overweldigend maar de bramen zijn wel een beetje wrang van smaak. De (doornloze) struiken stonden er al toen we de moestuin overnamen en het leek ons handig om eerst eens te kijken of de struiken zouden bevallen. Inmiddels overweeg ik sterk om een van de twee struiken te vervangen door een andere, zoetere soort. De knoop zal binnenkort moeten worden doorgehakt want het najaar is de perfecte tijd om nieuwe bramen te planten.

Onze recent geplante knolvenkel moet nog een tijdje haar best gaan doen. De plantjes zullen alle zonnestraaltjes van het najaar moeten opvangen om nog verder te kunnen groeien. De tijd zal leren hoe groot de planten nog worden. Waarschijnlijk was het beter geweest om de venkel een paar weken eerder te planten maar we kwamen de plantjes tijdens onze vakantie tegen bij een mooie plantenkwekerij. We konden het niet laten om er een paar mee naar huis te nemen.

Bij de bladgewassen is de krulandijvie klaar. De plantjes kregen we weken geleden van een tuinbuurman die toevallig nog wat zelf gezaaide plantjes over had. Van een krop kan je makkelijk twee avonden eten dus ik voorzie dat we de komende tijd ten minste twee keer per week stamppot andijvie zullen eten.

Op de voorgrond staan nog wat kleinere andijvie- en slaplantjes. Die mogen nog mooi een paar weken blijven groeien. Links in de hoek staat de suikermaïs. Daar kunnen we elke paar dagen een paar kolven van oogsten. De maïsplanten zijn op verschillende momenten geplant om de oogst te spreiden en dat pakt nu perfect uit.

Ook kan de picknicktafel een poetsbeurt gebruiken en moeten we de sloot nog schoonmaken voor 1 oktober. Al het riet en de waterplanten moeten worden weggehaald, een zwaar werkje. Kortom, werk aan de winkel, deze laatste echte moestuinmaand van dit jaar!