Het stond al weken op de agenda maar afgelopen weekend kwam het er eindelijk van: de aardbeien verplanten. Een frisse jonge lichting aardbeien is geplant om ons volgend jaar en het jaar daarna van een mooie oogst te voorzien.

Afgelopen voorjaar bestelden we aardbeienplantjes en eind maart gingen de plantjes de grond in. De miezerige plantjes groeiden het afgelopen seizoen uit tot mooie planten die een nog-niet-zo overweldigende oogst aardbeien produceerden. Logisch, de kleine plantjes hadden maar enkele maanden gekregen om te groeien én vruchten te vormen.

Maar volgend jaar gaan we voor de aardbeien-jackpot. Een deel van de huidige planten blijft namelijk staan. Deze planten, die dit jaar eerstejaars waren, zullen volgend jaar sterke tweedejaars planten zijn die het grootste deel van hun energie kunnen steken in het vormen van een grote hoeveelheid lekkere aardbeien. Hierdoor is de kans veel groter dat we volgend jaar een flinke oogst aardbeien bij elkaar kunnen plukken.

Helaas hebben de meeste aardbeienplanten na twee jaar hun beste tijd wel gehad. Ik weet niet precies hoe het werkt maar aardbeien gaan na een paar jaar steeds minder aardbeien produceren. Kortom, eens in de zoveel tijd verplaatsen kan geen kwaad.

Kortom, onze tactiek is dit jaar gericht op de toekomst: we behouden een bed aardbeienplanten én planten een bed vol met jonge nieuwe uitlopertjes. Deze uitlopertjes zijn in de loop van het seizoen ontstaan als nageslacht van de volwassen planten. De uitlopers komen in de grond naast de volwassen planten terecht, maken daar worteltjes en worden uiteindelijk zelfstandige plantjes. Deze zelfstandige plantjes hebben we afgelopen weekend uitgegraven en verplaatst naar een tweede aardbeienbed.

Zo hebben we volgend jaar zowel eerste- als een tweedejaars aardbeien. Het tweedejaarsbed zal volgend jaar veel aardbeien produceren terwijl de eerstejaars aardbeien een bescheiden oogst zullen opleveren. Aan het eind van volgend moestuinseizoen zal het tweedejaars bed aan vervanging toe zijn. De tweedejaarsplanten worden dan vervangen door jonge, frisse plantjes. Gelukkig is het eerstejaarsbed tegen die tijd uitgegroeid tot een bijna-tweedejaars bed dat nóg een moestuinseizoen later een grote aardbeienoogst zal opleveren.

Samenvattend: de komende jaren hebben we steeds zowel een eerste- als een tweedejaars aardbeienbed. Dit met het doel om elk jaar ongeveer evenveel aardbeien te kunnen plukken. Het is soms wel vooruitdenken, dat moestuinieren. Maar dat achterliggende denkwerk maakt het des te leuker! Zeker als het daadwerkelijk tot een mooie oogst leidt. Fingers crossed…