Na maanden wachten is de bleekselderij eindelijk klaar. En niet zo’n beetje ook. De plant is stiekem veel groter geworden dan de exemplaren in de winkel. Wat een oogst!

Nooit eerder hebben we bleekselderij in de moestuin gehad. M’n vader en opa ook niet volgens mij dus misschien komt het doordat ik nergens heb kunnen afkijken hoe je het spul zaait, verzorgt, bemest en oogst. Om de huidige moestuin van 170 vierkante meter te kunnen vullen, konden we echter wel wat verschillende gewassen gebruiken. Tijd om dit jaar een paar nieuwe dingen uit te proberen!

Bleekselderij was daar een van. Met een zakje minuscule zaadjes gingen we begin maart al aan de slag. Voorzaaien in kleine bakjes en de zaadjes, tegen de intuïtie in, niet bedekken met een laagje aarde. Bleekselderijzaadjes ontkiemen namelijk graag in het licht, het zijn zogenaamde lichtkiemers. Volgens mij kan je ze wel bedekken met een dun laagje zand, waar het licht wel doorheen komt.

Wij bedekten de zaadjes helemaal niet maar spanden wel een stukje plastic vershoudfolie over het voorzaaibakje heen. Dit voorkomt verdamping waardoor de zaadjes niet uitdrogen. Ook is het op deze manier mogelijk om het ontkiemen goed in de gaten te houden.

De zaadjes zien ontkiemen viel nog niet mee. De zaadjes zijn minuscuul en nemen hun tijd om te ontkiemen. Weken gebeurde er niks totdat er eindelijk een paar kleine groene stipjes verschenen. Tergend langzaam groeiden de zaadjes uit tot mini-plantjes. Ook toen we de plantjes maanden later in de tuin plantten, stelde het nog weinig voor.

In de loop van de zomer zijn de plantjes toch geleidelijk uitgegroeid tot mooie, volwaardige selderijplanten. Tijd om de eerste plant te oogsten en lekker in de keuken aan de slag te gaan! Pastasauzen, soep en misschien nog een deel invriezen voor de komende maanden. Wordt vervolgd!