Afgelopen weekend gingen we aan de slag met de kettingzaag: een flinke voorraad hout ligt nu veilig in de achtertuin te drogen. Heerlijk om een voorraadje potentiële warmte te hebben liggen én wat was het leuk om de boom in stukjes te zagen en stammetje voor stammetje naar huis te slepen.

De boom waaide recent om en de gemeente leek geen moeite te doen om de boom op te ruimen. In het kader van de participatiemaatschappij hebben we zelf het initiatief maar genomen. Tijdens het zagen kwamen steeds meer mensen uit de straat een kijkje nemen. De boom bleek een zilveresdoorn te zijn met prachtig blank hout met subtiele jaarringen. Indrukwekkend mooi.

Meerdere mensen wilden wel graag een stammetje hebben om als bijzettafeltje te gebruiken. Geen probleem! Iemand anders kwam met een briefje aan met gegevens over de boom; een monumentale boom die in het jaar 1900 geplant werd. Zo jammer dat de boom omwaaide maar tegelijk zo bijzonder dat meerdere mensen uit de stad nu een stukje van deze indrukwekkende boom in hun huis hebben staan.

Vervolgens kwamen kort na elkaar twee mensen vragen of we hun bootjes konden redden. De grote boom had een paar flinke takken op hun bootjes laten landen waardoor de bootjes onbereikbaar en dus tijdelijk onbruikbaar waren geworden. En dat met dit zomerse weer!

Binnen no time waren beide boten weer bereikbaar. Als dank mogen we de boten lenen de komende tijd, hoe leuk is dat! En dat van buren die we tot afgelopen weekend nog niet kenden! Het werd een gezellige boel. Een enthousiaste buurvrouw kwam met kopjes verse muntthee aanzetten en een buurman zaagde ook voor zichzelf een voorraadje hout bij elkaar. We leerden ontzettend leuke nieuwe mensen kennen die overigens al jaren in “onze” straat bleken te wonen. De omgewaaide monumentale boom bracht de buurt bij elkaar afgelopen weekend.

Met warrig haar, vieze kleding, vermoeide armen maar vooral met glimmende ogen en tevreden blikken genoten we zaterdagavond na van een heerlijke buitendag. Wat een geluk, het buitenleven zo midden in de stad!