De peultjes zijn aan hun einde; de boontjes die er nog hangen zijn taai en draderig en de plant zelf is langzaam dor en geel geworden. Tijd om de planten naar de composthoop te brengen.

Hoewel de planten erg dor en droog lijken, heeft dit niks met droogte te maken. Elk jaar gebeurt het namelijk weer, of het nou droog of nat weer is geweest. Het is een teken dat de peultjesplanten aan hun einde zijn gekomen. Wekenlang hebben ze peultjes gegeven en nu zijn ze er wel klaar mee. De blaadjes verdorren en ook de takjes worden droog. De plant houdt zich niet meer zo stevig vast aan de bamboeconstructie die we in het voorjaar bouwden en waarlangs de planten geleidelijk omhoog zijn gegroeid. Het heeft niet zoveel zin om deze dorre boel op de tuin te laten staan dus we hebben de planten afgelopen weekend opgeruimd.

Opruimen is niets anders dan de planten uit de grond trekken en naar de composthoop brengen. Net zoals de planten hun bamboeconstructie niet meer zo stevig vasthouden, hebben ook de wortels het opgegeven. Er is weinig kracht nodig om de planten uit de grond te trekken. De dorre boel is in enkele minuten opgeruimd en maakt plaats voor… lege grond. Dat is een tijdje geleden, over het algemeen is de tuin juist nu een jungle van groen. Ik moet maar gauw iets nieuws zaaien of planten want die kale grond vind ik maar niks in deze tijd van het jaar.

Nog even hebben we overwogen om de inmiddels bijna droge zaden in de peulen te bewaren voor volgend jaar. Er zaten namelijk al mooie, ronde droge zaden in enkele van de peulen. Uiteindelijk hebben we de planten met droge peultjes en al maar gewoon op de composthoop gemikt. Hier en daar zaten namelijk beestjes in de peultjes en die beestjes willen we niet in de rest van onze zaadvoorraad hebben. Bovendien hebben we nog een flinke voorraad peultjeszaden in de kast liggen, ruim voldoende voor volgend jaar.

Ook de constructie van bamboestokken die we afgelopen voorjaar maakten, kon worden opgeruimd. De takken liggen op een stapeltje te wachten om volgend jaar weer opgebouwd te worden voor een nieuwe generatie peultjes. Het is een beetje vreemd: het voelt alsof het moestuinseizoen begint af te lopen, terwijl aan de andere kant van de tuin de pompoenen, de mais en de courgettes juist uitbundig aan het groeien en bloeien zijn. Nou ja, het is niet anders. Bedankt voor de riante oogst, peultjes, en tot volgend jaar!