Met een grote kom en een flinke tas gingen we op weg naar de tuin. Klaar om de bessen te oogsten. Helaas waren de vogels ons voor; een groot deel van de bessen was weg, ondanks het net.

Emmertjes vol bessen hadden we al geoogst maar vandaag gingen we voor de hoofdprijs. Het plan was om de rest van de bessen te oogsten en daar thuis sap en jam van te maken. Maar de vogels gooiden roet in het eten. Ze vonden een gaatje in het net en hebben hun buikjes rond gegeten.

Nou ja, dan maar geen jam dit jaar. De potjes van vorig jaar staan trouwens nog in de kast. Zoveel jam eten we blijkbaar ook weer niet…

Gelukkig hing er nog wel een ruime kilo aalbessen voor ons aan de struiken. Gauw hebben we alles verzameld in de kom; de oogst staat nu veilig in de koelkast te wachten om opgegeten te worden. Een deel van de bessen zal alsnog wel de vriezer in verdwijnen maar ik betwijfel of we sap en jam gaan maken.

Hoewel… andere moestuiniers hebben onze bietjes al staan bewonderen en aangeboden om een paar bieten te ruilen voor een flinke hoeveelheid bessen. Ook staan er in het park nog wel een paar bessenstruiken die geplunderd kunnen worden. Een kleine tuinteleurstelling is niet meteen het einde van onze wintervoorraad bessen, we moeten alleen iets meer ons best doen om bergen bessen te verkrijgen.

Moraal van het verhaal: volgend jaar het net tóch beter dichtdoen of eerder oogsten. Of gewoon accepteren dat de vogels ook een hapje mee eten!