De mais is goed opgekomen en groeit als kool! Het worden echt al stevige grasjes! Binnenkort zal ik de maisplantjes naar de tuin verhuizen, waar ze vergezeld zullen worden door pompoenen en klimmende boontjes. Boontjes op het vruchtgewassen land?! Tsja, de plannen zijn een klein beetje veranderd. Ik las op internet over “three sisters agriculture”, een aanpak die de indianen heel lang geleden al toepasten. De mais vormt een klimstok voor de bonen. In ruil daarvoor geven de bonen ondergronds stikstof (voeding) aan de mais. De pompoenen groeien ondertussen over de grond om de rest van het licht op te vangen. Efficiënt tuinieren dus! Optimaal gebruik maken van de zon, de aarde en de samenwerking tussen verschillende planten. De rest van de boontjes komen wel gewoon op het bonenlandje hoor!
Het bruine bonen experiment gaat matig. Die eigenwijze bruine bonen! De ene helft komt razendsnel op, de andere helft doet helemaal niks. Ik ben eerlijk gezegd ook een beetje inconsequent geweest. Toen de eerste boontjes opkwamen, heb ik de bak razendsnel buiten gezet. Anders zouden de boontjes veel te hard groeien in de warme woonkamer. Op dat moment was een deel van de boontjes echter nog niet opgekomen. Zou het buiten te koud zijn voor ze? Waarschijnlijk wel. Verrot onder de grond… Het blijft altijd een beetje gokken met tuinieren. Maar dat maakt het misschien juist wel zo leuk! In ieder geval weer wat geleerd, ook al wist ik het stiekem al: bonen houden niet van kou!
Hier word ik nou zo blij van! Een mooie rij gezonde tuinbonen, een zonnige warme lentedag en een tuin zonder (al te veel) onkruid. Een paar bladrandkevertjes knabbelen halve maantjes uit de randen van het blad. Niks om je zorgen over te maken, als je het mij vraagt. De tuinbonen smeken om een regenbuitje, dat wel. Gelukkig gaat het binnenkort regenen. Nooit gedacht dat ik blij zou zijn met een regenachtige dag!
De spinazie groeit mooi en kan binnenkort wel geoogst worden! Een deel van die grappige spinazie sprietjes blijft de zaadjes vasthouden. Hophop, weg met die zaadjes en vlug groot groeien! Ik heb namelijk wel zin in een verse spinazie salade uit de moestuin! Nog een klein beetje zon, regen en geduld en dan ein-de-lijk oogsten!
Yes! De eerste aalbesjes komen tevoorschijn! Gelukkig zijn ze in het begin altijd wit en worden ze later pas rood. Daardoor is er nog genoeg tijd om netten te kopen en een fruitkooi rondom de struiken te bouwen. De vogels pikken namelijk ook graag een graantje.. eh… besje mee
En daar gaan de peultjes! Met hun magere maar flexibele armpjes grijpen ze enthousiast om zich heen, op zoek naar houvast. Ik moet nog wel wat extra takjes, touwtjes of kippengaas neerzetten om de jonge peultjes wat meer steun te geven.
